یکی از سرگرمیهای من ضبط صدا و ساختن پادکست هست. حدود یک سالی میشه که دارم سعی میکنم تجربه و مهارتم رو تو اینکار بیشتر کنم وتلاش کنم حرفهایتر و زیباتر پادکست بسازم. البته باید اقرار کنم نه تنها کار آسونی نیست بلکه کار خیلی سختی هم هست و اغلب اون چیزی که فکر میکنی خیلی قشنگ و حرفهای درومده، میشه بدترین پادکستی که تا حالا ساخته بودی.
از حدود یک ماه پیش با کمک تعدادی از دوستان در تلگرام یک کانال تشکیل دادیم و باهم کتابی رو روخوانی میکنیم، صدا ضبط میکنیم و بعد از ادیت فایل، پادکست رو در کانال قرار میدیم. هر فصل کتاب (که اغلب حدود 5 صفحه است) رو یکی از دوستان میخونه و من ادیتش میکنم و تو کانال میذارم. البته همیشه مدیریت یک کار گروهی سخته و این کار هم مستثنی نیست اما لذت یک کار گروهی فرهنگی به سختیهاش میچربه. همه ما تقریبا آماتور هستیم ولی به نظرم ارزش کار ما در همین آماتور بودن هست. کار حرفهای قطعا خوبه ولی اینکه یه عده آماتور سعی میکنن با یه هدف مشخص کار گروهی کنن کم از کار حرفهای یه نفره نیس.
کتابی که برای این فصل "پادکست کتابخوان" انتخاب کردیم، اسمش "عطر سنبل، عطر کاج" هست. نویسنده یه خانم ایرانی-امریکایی هست که در امریکا بزرگ شده و به شکلی طنزآلود از تمایزهای فرهنگ ایرانی و امریکایی و تلاشهای خانوادگی آنها برا فائق آمدن بر این تمایزها میگه. نکته جالب روانی و سادگی روایت داستانهاست.
در کنار ساخت پادکست خودم پادکست هم گوش میدم. صفحه و کانال خیلی از پادکستهای فارسی رو در شبکههای مختلف فالو دارم که به محض رسیدن قسمت جدید اونارو گوش میدم. البته بازار پادکست فارسی تقریبا بکر و تازه است و هنوز خیلی جا برای پیشرفت داره. پادکستهای فارسی با کیفیت و حرفهای هنوز تعدادشون کمه اما با توجه به کیفیت همین کارهای معدود امید زیادی به روزی دارم که ببینم پادکست فارسی در رقابت با پادکستهای خارجی حرفی برای گفتن داره.
پادکستهایی مثه Channel B، رادیو گیک و یا رادیو دیو و رادیو هیچ از معدود پادکستهای فارسی محبوب من هستند. یا پادکست StringCast از پادکستهای محبوب من در زمینه پادکستهای علمی هست. یه امتیاز مثبت پادکستهای فارسی وجود اپلیکشن های پادکست هست. اپ هایی مثه ناملیک یا شنوتو کمک بسیاری در دسترسی به پادکستهای فارسی کردن.
