هشت روز کامل بود که میسوخت! همراه با سانچی دل ما هم بود که میسوخت از آتش حسرت و ناامیدی. 30 نفر از جوانان وطنم سوختند مثل پروانه‌ای که گرفتار شمع شد. 30 جوانی که آرزوها داشتند پرپر شدند و یک کشور در غم پرکشیدن‌شان داغدار شدند.
انگار دی‌ماه باید با آتش و سوختن باشد.
انگار دل همیشه لرزان ما باید عادت بکند به این لرزیدن‌ها.
انگار غم ازدست دادن جوانان‌مان در معدن یورت آزادشهر و پلاسکو و زلزله کرمانشاه و کرمان کم بود که حالا غم شهدای دریانورد هم بر آن اضافه شد.
چه میتوان گفت جز اینکه "انالله و انا الیه راجعون"
روحشان شاد
